ျမင္ေယာင္ေနေသးသည္
ပိေတာက္ခက္ရဲ႕ ေနေ၇ာင္အလက္မွာ-----
ရွက္ဖြယ္အမူနဲ႕ ဟန္ဆူကာ---သူထြက္ေျပးသည္္---
ေႏြး----အိပ္-မက္--ဆီ----။
ပိ္ေတာက္ေတြပြင့္ဖူး
ခ်စ္ဦး--ထက္ယံဆင္ျမန္းဖို႕
ေမာင္---လွမ္းကာ ခူးယူဦးမည္---
... ေရႊ၀ါရယ္ ေရာင္အဆင္းရယ္ႏွင့္
တင့္ဆန္းကာလွေနေသးေတာ့သည္---
ပိေတာက္သည္--အတာဦးရဲ႕ အရိပ္ေပမို႕
သင္းပ်ံ႕ေမႊးခ်ီ----------။
တန္ခူးရဲ႕လရိပ္မွာ---
ည--အိပ္ယာ၀င္တိုင္းလဲ----
ေပါင္းစည္းရေအာင္ ေကာင္းမႈေတြျပဳရင္း
ေတာင္းဆုတို႕ႏွင့္----
တန္ခူးရဲ႕ျမဴးၾကြတဲ႕--တူးပို႕--သံတို႕ၾကား---
ဟန္ညီညီ---ဘယ္ညာယိမ္းလို႕
အတာသူေလးလဲ--
ပန္းေနရွာေရာ့မည္-------။
မွန္းရည္ကာ---တမိေတာ့--
အလြမ္းရယ္---မေျပမိ--------
ပေ၀ဏသီ----အတိတ္တို႕ၾကား
အရိပ္တို႕လဲ တဖန္အသက္၀င္ေပဦးမည္---
ေႏြး---အိပ္မက္ဆီ-----။
ခါေတာ္မွီ---ရႊင္ေပ်ာ္ႏႊဲဖို႕----
လာရာဆီ---ေမာင္--ေမွ်ာ္မွန္းသည္---
ကမၻာမွာ---စာခ်ီေလာက္ေအာင္
ျမန္မာတို႕၏---ခ်စ္စရာ ဓေလ့ေပမို႕---
သေျပခက္ရယ္ႏွင့္----ရႊင္လန္းေအာင္---
ေမာင္---ဖ်န္းပက္ပါ့မည္----။
No comments:
Post a Comment