♥...မွတ္ကေရာ..♥
ၾကြား၀ါတတ္ေသာ အေမရိကန္လူမ်ိဳးတေယာက္သည္ လန္ဒန္ကိုေရာက္ခိုက္ တကၠဆီငွား၍ ေလွ်ာက္လည္လုိက္သည္။
“ဒီဟာက လန္ဒန္ေမွ်ာ္စင္ပါခင္ဗ်ား”
“ဒီအေဆာက္အဦးက ဘုရင္မၾကီးေနတဲ့ ဘက္ကင္ဟမ္နန္းေတာ္ပါခင္ဗ်ား”
“ဒီနန္းေတာ္ေလာက္ေတာ့ ငါတို႔ အေမရိကန္မွာ တစ္ပတ္နဲ႔ ေဆာက္လို႔ရတယ္”
သူတို႔ကားသည္ ၀က္မင္စတာ ဘုရားရိွခုိးေက်ာင္းေဘးမွ ျဖတ္သြားစဥ္ တိုးရစ္က ေမးလုိက္သည္။
“ဒါက ဘာအေဆာက္အဦးၾကီးလဲကြ”
“ကြ်န္ေတာ္ မသိဘူးဆရာ၊ ဒီမနက္အထိေတာ့ ဒီမွာမရိွေသးဘူးဗ်”
♥...ဆုေတာင္းရျခင္းအေၾကာင္း...♥
ဘိုႏူးသည္ ညအိပ္ရာ၀င္နီး တတြတ္တြတ္ ဆုေတာင္းေနသည္။
“ေနပယ္ျမိဳ႔ဟာ အီတလီႏုိင္ငံရဲ့ ျမိဳ႔ေတာ္ျဖစ္ပါေစ။ ေနပယ္ျမိဳ႔ဟာ အီတလီႏုိင္ငံရဲ့ ျမိဳ႔ေတာ္ျဖစ္ပါေစ။”
“ဘာျဖစ္လို႔ ေနပယ္ျမိဳ႔ကို အီတလီႏုိင္ငံရဲ့ျမိဳ႔ေတာ္ ျဖစ္ေစခ်င္တာလဲ ဘိုႏူး”
“ဒီလုိပါ ေမေမ၊ စာေမးပြဲအေျဖလႊာထဲ အဲ့ဒီလို ေျဖခဲမိလုိ႔ပါ”
...........................................................
♥...သန္းၾကြယ္သူေဌး...♥
“မင္း၀ယ္ဖတ္တဲ့ သန္းၾကြယ္သူေဌးျဖစ္နည္းစာအုပ္ ငါ့ကို ခဏငွားဖတ္ကြာ”
“ရတယ္ ေရာ့-ဒီမွာ”
“ဟင္ မင္းစာအုပ္က စာမ်က္ႏွာတစ္၀က္ပဲ ရိွေတာ့ပါလားကြ”
“ေအးေလ ဘာျဖစ္လို႔လဲ သန္းတစ္၀က္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာရင္ မင္း မေက်နပ္ႏိုင္ဘူးလား”
....................................................................
♥...တိရစၦာန္မွတ္လို႔..♥
“အေမက ရွင့္ကုိ အေတာ္စိတ္ဆုိးေနတယ္။ သူေနမေကာင္းတာကို တိရစၦာန္ေဆးကုဆရာ၀န္နဲ႔ ျပေပးလို႔တဲ့”
“ဟင္ မင္းေျပာေတာ့ မင္းအေမနာမည္က ေခြးမဆုိကြ”
“အဲ့ဒါ အေမ့ရဲ့ ငယ္နာမည္ရွင့္”
.......................................................
♥...အနာဂတ္ကို ျမင္ရသူ...♥
“ကြ်န္ေတာ္ဟာ အနာဂတ္ကို ေတြ႔ေနရသလုိ ခံစားရတယ္ ေဒါက္တာ”
“ဘယ္တုနး္က စျဖစ္တာလဲ”
“ေနာက္လာမယ့္ အပတ္က်မွ ျဖစ္မွာပါ”
....................................................
♥...သူ႔ဆုေတာင္း...♥
အုိင္ယာလန္ႏိုင္ငံရိွ ဆုေတာင္းျပည့္ေရတြင္းၾကီးသို႔ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ စံုတြဲႏွင့္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္တုိ႔ ေရာက္ရိွလာၾကသည္။
ခင္ပြန္းသည္က အေၾကြတစ္ေစ့ကို တြင္းထဲပစ္ခ်ျပီး ျငိမ္သက္စြာအာရံုျပဳဆုေတာင္းေနသည္။ ဇနီးသည္ကလည္း သူ႔ခင္ပြန္းကဲ့သုိ႔ ျပဳလုပ္လုိက္သည္။ သို႔ေသာ္ အေၾကြေစ့ပစ္ခ်စဥ္ အရိွန္လြန္ ေျခေခ်ာ္ကာ တြင္းထဲလိမ့္က်သြားသည္။
ေလာေလာလတ္လတ္ မုဆုိးဖိုျဖစ္သြားသည့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက သူ႔မိတ္ေဆြကို လွည့္ေျပာလိုက္သည္။
“ခ်က္ခ်င္းဆုေတာင္းျပည့္တာ အံ့စရာပဲဗ်ား”
...........................................................
♥...ဆင္းရဲသားကား...♥
ဗီြဒီယိုရိုက္ကူးထုတ္လုပ္သူက ဆင္ဆာဘုတ္ အဖြဲ႔ကို အသနားခံလုိက္သည္။
“ဆရာသမားတို႔ရယ္၊ ဒီဇာတ္ကားက စရိတ္နည္းနည္းနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ရံုပဲ ရိုက္ကူးခဲ့ရတာပါ။ သရုပ္ေဆာင္ေတြအတြက္ အ၀တ္အစားဖိုးေတာင္ အကုန္အက် မခံႏုိင္ခဲ့ပါဘူး”
......................................................................
♥...ကယ္ခဲ့ေပမယ့္...♥
မစၥတာတီသည္ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက အလြန္ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္သည္။ တစ္ခါက မီးေလာင္ေနေသာ အေဆာက္အဦးထဲ၀င္ေရာက္၍ လူေလးဦးကို ကယ္ထုတ္ေပးခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ကံအေၾကာင္းမလွစြာျဖင့္ ထိုသူေလးေယာက္စလံုးမွာ မီးသတ္သမားမ်ားခ်ည္း ျဖစ္ေနၾကေလသည္။
..................................................................
♥...ထမင္းပို႔နည္း...♥
မနက္ခင္းတစ္ခု၌ အသက္ၾကီးၾကီး အေဒၚတစ္ေယာက္ အထုပ္ငယ္တစ္ခုကို ကိုင္၍ လုိက္ပါလာသည္။
ကားမွတ္တိုင္တစ္ခုတြင္ ထုိမိန္းမၾကီး ဆင္းမည္ျပဳေသာအခါ အထုပ္ငယ္က်န္ရစ္ခဲ့သျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္က သတိေပးလုိက္သည္။
“အေဒၚၾကီး ဒီမွာ အထုပ္က်န္ရစ္ခဲ့တယ္”
“ထားလုိက္ပါ ငါ့တူရယ္၊ ဒီအထုပ္က အေဒၚ့ ေယာက်ာ္းရဲ့ ထမင္းထုပ္ပါ။ သူက ေမ့က်န္ပစၥည္း လက္ခံတဲ့ဌာနမွာ လုပ္တယ္ကြဲ႔”
........................................
♥...ၾကည့္ရွင္းသြားလိမ့္မယ္..♥
“ေဟ့၀ိတ္တာ၊ ငါ့လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲမွာ ယင္ေကာင္ၾကီးနဲ႔”
“ဘာမွမပူနဲ႔၊ လူၾကီးမင္းရဲ့ ေပါင္မုန္႔ယိုသုတ္ေပၚမွာရိွတဲ့ ပင့္ကူက ၾကည့္ရွင္းသြားလိမ့္မယ္”
No comments:
Post a Comment