ပူေလာင္ေနမင္းႀကားကၿမတ္ႏိုးတဲ့အလြမ္း
တန္ဖိဳးမဲ့ဟာသတစ္ခုနဲ႕ပ်က္ရယ္ၿပဳႀကတဲ့အခါ
အခါခါလြမ္းတိုင္းဒီရင္မွာအခါခါနာလို႔
အဲ့ဒီအသဲႏွလံုးခ်ဥ္ၿခင္းကိုငါေသဒဏ္ခတ္ခဲ့တယ္....
ထာဝစဥ္ငါေမွ်ာ္ကိုးတဲ့လေရာင္လႊမ္းတဲ့ေကာင္းကင္
အႀကင္နာမဲ့တဲ့တိမ္းဆိုးတို႕စိုးမိုးလို႕ေနပါေစအံုးေလ
ငါ့မ်က္စိကိုငါမွိတ္အၿမဲတမ္းမဲတဲ့ေမွာင္မိုက္ၿခင္းမွာ
ငါ...ထုသားေပသားက်ဖို႕ႀကိဳးစားမယ္....
ရင္ခြင္တံခါးကဖြင့္ဟတဲ့မတင္မက်ခံစားခ်က္အတြက္
ကဗ်ာတခ်ိဳ႕စာတခ်ိဳ႕ငါေရးမယ္...
အလကၤကာတခ်ိဳ႕နဲ႕တမ္းခ်မ္းေတြရွိခ်င္ရွိလိမ့္မယ္
အဲ့ဒီအတြက္ဘယ္သို႕ေသာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွငါမထားေတာ့...
အၿမဲတမ္းမွတ္ေက်ာက္တင္စမ္းသပ္ခံရတဲ့ငါ့သမိုင္းမွာ
အရိုင္းဆန္တဲ့ဒသနတို႕ထင္က်န္ေလသလား...
က်မ္းခ်က္တစ္ပုိဒ္မဟုတ္တဲ့ရိုးရွင္းမူအတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းမဲ့ငါ့လိပ္ၿပာတို႕ၿဖဴစင္စြာပ်ံဝဲလ်က္ပါေလ....
သံသရာဝင္ရိုးထဲမွာနစ္တစ္ခါၿမဳပ္တစ္လွည့္နဲ႕
ပံုရိပ္ေယာင္ေတြႀကားလမ္းေလွ်ာက္ေနမိတဲ့ငါ
ရင္ကိုခြဲလို႕အသည္းကိုမွလိုခ်င္တပ္မက္ေသးရင္
အႀကင္နာဆံုးအၿပံဳးတစ္ပြင့္ပါ...ငါလက္ေဆာင္ေပးခဲ့မယ္...
ငါမေမွ်ာ္ကိုးတဲ့ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေလးလွပေနပါလိမ့္မယ္ေလ....
သားငယ္ေလး
No comments:
Post a Comment