ေႏြေလညွင္းေရ
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ႏူတ္ဆိတ္လို႕
သံသယမ်က္လံုးတို႕အား
တစခ်င္းေၿခြခ်ပါေလ...
ဇရပ္အိုထဲကေနာင္တနဲ႕
ရင္ေမွ်ာ္မိုးတို႕ေဝးရာ
ဇရာရဲ႕လွိဳက္စားမူထဲက
အခ်ိန္ဇယားေတြေလ
တသုတ္ၿပီးတသုတ္ေႀကြသြားပံုမ်ား
ၿပဇာတ္ေတြထဲကအခန္းဆက္ေတြလိုဘဲ
ခိုကိုးမဲ့ေနတဲ႕ဝိညာဥ္တစ္ခု
လာဘ္ေပးယူလိုက္ရတဲ့အရွိတရားေတြ
မညွာတာတတ္တဲ့ေလာကဓံ
ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႕ေလာကြတ္ၿပဳေနတဲ့
ဘဝဘဝေတြထဲကယံုႀကည္စြဲလန္းၿခင္းေတြ
ထပ္တူမက်တတ္တာသဘာဝတဲ့လား
ေၿပာင္းလဲသြားတတ္တဲ့အမွန္တရား
မရွိၿခင္းေတြႀကားမွားမွားသြားတဲ့အခါ
ကိုယ္က်င့္တရားေတြလဲခါးကုန္သတဲ့ေလ.......
အေမွာင္တို႕ႀကီးစိုးတဲ့လူ႕ေလာက
အလင္းတစ္စက္ငတ္မြတ္ေနတဲ့ဘဝေတြ
ဆယ္သူကမ္းတဲ့လက္ေတြေမွ်ာ္ရင္း
ေနဝင္သြားခဲ့ႀကတာမ်ား.............
ေႏြဦးမွာေႀကြတဲ့သစ္ရြက္ေၿခာက္ေတြပမာ..
တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္နဲ႕ေလအၿမဴးမွာေပါ့.......
သားငယ္ေလး
No comments:
Post a Comment