ပံုျပင္ေဟာင္းကို တူးဆြျခင္း

ဆူးျခစ္ရာေတြၾကားမွာ
ေသြးထြက္နာေတြမ်ားစြာနဲ႔
ေအးစက္နာၾကင္ေနတဲ့အသည္းကို
ေမးရက္တယ္နင္မို႔ ….

အခ်စ္တဲ့လား
အႏွစ္မဲ့စကားအျဖစ္နဲ႔
ရိသဲ့သြားခဲ့သူရယ္
သိရဲ႕သားနဲ႔ေရွာင္တယ္ ….

အျပစ္မေျပာပါဘူး
ႏွစ္မြန္းကာရူးသြပ္ျပီမို႔
ဆက္ေျပာစရာပံုျပင္အျဖစ္
တစ္သက္လြမ္းစရာခ်န္ရစ္ခဲ့မယ္ ….

အသြားအျပန္မရွိေတာ့တဲ့
စကားအမွန္အသိေတြအတြက္
နားခံမိတဲ့ႏွလံုးသားမွာ
ဗံုးမ်ား အခါခါေပါက္ကဲြလို႔ေပါ့ ….

ဆံုးပါးခ်င္ဆံုးပါး
အမုန္းမ်ား၀င္သြားလည္း
ႏွလံုးသားရင္တံခါးမွာ
အရံႈးတရားယဥ္ပါးကာေက်နပ္ေပါ့ ….

စစၥလီ