အဲ့ဒီေန႕ကသမရိုးက်ရြာတဲ့မိုးက...
ငါ့အတြက္မစြတ္စိုဘဲထိုင္းမွိဳင္းေစခဲ့တာ..
သြားေနက်လမ္းေတြအလြဲလြဲအမွားမွား
သံေယာဇဥ္အတြက္ကမ္းတဲ့လက္
ညင္သာစြာတန္႕ခဲ့တာေလထဲမွာ
လူိင္းခတ္တဲ့အသံကမထီမဲ႕ၿမင္နဲ႕
ပင္လယ္ရဲ႕အလွကစိတ္ညိဳေမွာင္မွာ
အံု႕......မွိဳင္း.......လို႕.......
ခံုတန္းလ်ားတခုကအလြမ္းပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
စုပ္ခ်က္ေတြလွေပမဲ့
အလြမ္းေတြနဲ႕ခင္းက်င္းတယ္..
ေသာင္ၿပင္ေပၚကေၿခရာႏွစ္စံု
ဆန္႕က်င္ဘက္ဦးတည္ခ်က္ေတြနဲ႕
ကမာၻတစ္ခုထဲမွာ
ရွင္သန္တာၿခင္းတူေသာ္ၿငား
ၿပယုဒ္ေတြကြဲၿပားခဲ့ႀကေလရဲ႕
အၿမဲထာဝရေတာ့သတိရမွာပါတဲ့ေလ...
အဲ့ဒီေန႕ကသမရိုးက်ရြာတဲ့မိုးက...
ငါ့အတြက္မစြတ္စိုဘဲထိုင္းမွိုင္းေစခဲ့တာေလ...
ဘယ္ဘက္ရင္အံုတၿခမ္းမွာေတာ့
အခုထိရြာေနလိုက္တာ..
ထစ္...ၿခဳန္း....ဝင္း....လက္....လို႕...
သားငယ္ေလး
No comments:
Post a Comment